21 mei
Dag 4 - Avontuur
Vanochtend begon de dag met regen, maar geen probleem – we zouden toch nat worden! Na een vroeg ontbijt stapten we in de bus voor een rit van meer dan twee uur, dwars door de bergen. De route leidde ons over smalle bergwegen, waar de natuur prachtig maar de infrastructuur duidelijk nog in ontwikkeling is. Grote kuilen, losse stenen en stukken asfalt die ooit vlak moeten zijn geweest, maakten de rit tot een ware slalomtocht. Gelukkig stuurden Ad en Frits ons met vaste hand door elke bocht en over elke hobbel.
Bij aankomst begon eerst een soort verkleedpartij: wetsuit aan, zwemvest dicht, helm op. Daarna volgden de instructies. We leerden hoe je een raft bestuurt, wat je moet doen bij een obstakel, en vooral: dat het draait om samenwerking. Tegelijk peddelen, luisteren naar de commando’s van de gids, elkaar in de gaten houden – je bent echt op elkaar aangewezen.
Aangekomen bij de rivier was het tijd om te gaan raften. We werden verdeeld in twee groepen en moesten goed samenwerken om de stroomversnellingen te trotseren. Soms ging het perfect synchroon, soms ook totaal niet:) Het was spannend, nat en ontzettend leuk. Halverwege maakten we een bijzondere stop bij een waterval. Iedereen ging het ijskoude water in en zwom dwars onder de waterval door – gillen, lachen, kippenvel… het was een prachtige ervaring voor ons allemaal.
Na al dat avontuur schoven we aan voor de lunch aan de rivier. Er stonden schalen met salade, pasta en frietjes op tafel. Terwijl de rest van de groep in de zon zat te kletsen en te ontspannen, viel het Levy op dat de man van de bediening het enorm druk had. Vanuit zijn eigen horeca-ervaring aarzelde hij geen moment: hij stak de handen uit de mouwen en hielp enthousiast mee met serveren. Zijn hulp werd duidelijk gewaardeerd en zorgde voor een extra leuke sfeer.
Tegen begin van de avond reden we verder richting Berat. De zon ging langzaam onder en kleurde de bergen goud. Nog één keer een kronkelende bergweg, nog één stop met uitzicht op een oude ruïne en het stadje beneden. In Berat trakteerden we onszelf op een ijsje, voordat we weer de bus in stapten richting het hotel.
Daar werd het stil. Iedereen was moe, tevreden en vol indrukken. Morgen weer vol aan de bak!








